'ζώ, αναγνωρίζω, με τροπή του του ανα σε ανε, αποβολή του τονούμενου ι και μεταβίβαση του τόνου του στο ω. Δε νανεγνωρ'ζώ (δεν αναγνωρίζω) κανεί (κανένα), από τούτ

 • 

). Θέλι ανάκρα το σκάψ'μο τ' αμπελιού. (Σελ. 184). ανεγνωρ'ζώ, αναγνωρίζω, με τροπή του του ανα σε ανε, αποβολή του τονούμενου ι και μεταβίβαση του τόνου

 • 

που επιθυμούν να έχουν συμπληρωμένο το Λευκιανό λεξιλόγιο. αστ'βάχτα, αστοίβαχτα, με αποβολή του τονούμενου ι (οι) και μεταβίβαση του τόνου του στο α. Ήφ'τσε (ήφ

 • 

τους από τους αναγνώστες που επιθυμούν να έχουν συμπληρωμένο το Λευκιανό λεξιλόγιο. αστ'βάχτα, αστοίβαχτα, με αποβολή του τονούμενου ι (οι) και μεταβίβαση του τόνου

 • 

, με αποβολή του τονούμενου ι (υ) και ματαβίβαση του τόνου στο ε. Θαρρώ πως θα 'χ'με κακοσύνι. Το γ'ρούνι τ' ακ'γώ τσαι μ'γκρίζ' άστσ'μα (το γουρούνι το ακούω

 • 

, μολύνω, με αποβολή του τονούμενου ι (υ) και μεταβίβαση του τόνου του στο ω. Και μολεύγω*. Παρατ. ημόλινα, μέλλ. θα μολίνώ, και θα μολιθώ (μολυνθώ), αόρ

 • 

, με τροπή της κατάληξης ιτα σε η ή σε ω. Ηγέρασε κι η καμένι η Μαργαρή. (Σελ. 433). μολ'νώ, μολύνω, με αποβολή του τονούμενου ι (υ) και μεταβίβαση του τόνου

 • 

, φιρί φιρί. Ξι ξι το πάει να φάει τ` γκεφαλή τ`(την κεφαλή του) ο Μανόλις. (Σελ. 509). Παντελέμονας (ο), Παντελεήμονας, με απόβολή του τονούμενου η

 • 

. (Σελ. 509). Παντελέμονας (ο), Παντελεήμονας, με απόβολή του τονούμενου η και μεταβίβαση του τόνου του στο προηγούμενο φωνήεν ε. Κύριο όνομα. Τ

 • 

, με αποβολή του τονούμενου ου και μετακίνηση του τόνου στο α. Και σκουτ'ρά, με τροπή του ο σε ου (κώγωση). Ζάλη και έγνοια. Πληθυντικός σκοτ'ρές, (σκοτούρες

 •